آموزش، مهمترین مقوله فراموش شده زندگی

در زندگی بشری برخی مقالات و موضوعات وجود دارد که نسبت به دیگر امور زندگی دارای ارزش و اهمیت ویژه و خاصی هستند. یکی از آن امور مهم و غیر قابل اغماض در زندگی فردی و اجتماعی بشر مقوله مهم آموزش است. آموزش امری بدیهی برای یک زندگی درست، سالم و آرام است. خداوند متعال در نهاد بشر برخی آموزش ها را به صورت فطری قرار داده است؛ مانند اینکه یک نوزاد به طور غریزی می داند که برای رفع گرسنگی و تشنگی خود باید از سینه مادر تغذیه کند. اما بسیاری از امور فردی و اجتماعی ما جهت شکل گیری و انجام صحیح نیاز به آموزش دارد. کودک اگر آموزش نبیند در بهداشت فردی و آداب اجتماعی و نحوه سخن گفتن و غیره دچار آسیب و مشکل خواهد شد. همچنین در سنین نوجوانی اگر برای ارتباطات اجتماعی خود آموزش نبیند با آسیب‌های خاص آن دوران زندگی مواجه خواهد گردید.
آموزش مختص دوران کودکی و نوجوانی نیست. باید این واقعیت را قبول کنیم که آموزش امری عام و همه جانبه برای تمام سنین و ادوار زندگی است. همانطور که زن و شوهر برای تشکیل یک زندگی ایده آل باید آموزش ببینند، برای تربیت صحیح اولاد نیز نیاز به آموزش دارند و حتی برای سالم نگاه داشتن جسم و روح و روان خود اگر از آموزش بیبهره باشند بخشی از توانمندی های جسمی و روانی خود را فدای این عدم آموزش خواهند کرد.
آموزش در امور اجتماعی ما نیز نقش بسزایی دارد؛ برای مثال اگر در جامعه ای مردم درباره ارتباطات فی مابین خود و بحثهایی مانند گفت و گو، انتقاد و مانند آن آموزش نبینند آن جامعه دچار درگیری های گوناگون و آشفتگی های مختلف خواهد بود اما اگر در جامعه با آموزش صحیح راه گفت و گو و تعامل یاد گرفته شود آن جامعه با آسیب های کمتری در حوزه اجتماع مواجه خواهد شد.
ما حتی برای امور جزئی تر نیز محتاج آموزش هستیم. گوشی هوشمندی که در دست ما و شماست با آموزش برای ما فعال خواهد شد. در واقع وقتی من بدون آموزش صحیح به سراغ وسایل الکتریکی خود مانند گوشی و لب تاپ و غیره میرویم فقط داریم از حداقلی ترین امکانات آنها استفاده می کنیم؛ حال آن که می توان با آموزش این استفاده را به حداکثر رساند.
ختم کلام اینکه آموزش در همه ابعاد زندگی ما مورد نیاز ماست و باید تلاش کنیم از نحوه غذا خوردن و خوابیدن و استراحت کردن تا استفاده از وسائل پیرامون و نحوه ارتباط با خانواده و اهالی اجتماع و غیره آموزش ببینیم و بهترین مسیر را در زندگی خود انتخاب کنیم.
اینکه ما پس از این دنیا در دنیای ابدی به زندگی اصلی و حیات جاودانه خواهیم رسید و راه سعادت در آن دنیا نیز در این دنیای فانی رقم میخورد، خود بحثی مطول است که نیازمند دنیایی از آموزش است؛ پس ما برای دنیا و آخرتی آباد نیازمند آن هستیم که هر روز و هر ساعت در حال آموزش دیدن باشیم.